Danse Macabre - Saint Saens

Arrangement: Jan Kees de Ruijter......
De muziek
Het muziekstuk is gebaseerd op het gelijknamige, hieronder in het Nederlands vertaalde, gedicht van Henri Cazalis (1840-1909). 'Danse Macabre' staat voor dodendans. Opvallend in deze compositie is met name het gebruik van de xylofoon, een instrument dat de indruk wekt alsof de muziek wordt uitgevoerd op menselijke schedels. De compositie opent met twaalf middernachtelijke klokslagen, gespeeld op een harp. De opmaat door cello's en contrabassen introduceren de Dood die de gestorvenen uit hun graven wekt. De dood opent zijn vioolpartituur met een melodie in een verminderde kwint, ook wel duivelsinterval genoemd (G-D-A-Es in plaats van de reguliere vioolstemming G-D-A-E). Via een thematische opbouw van strijkinstrumenten bereikt het stuk zijn majestuoso: in de verbeelding komen meer en meer doden uit hun graven en beginnen met elkaar te dansen. De arme man danst met de rijke vrouw, de dood kent geen verschillen. Steeds voller en heftiger klinkt de melodie, alsof de skeletten door de wind worden opgejaagd, in het besef dat ze voor zonsopkomst teruggekeerd moeten zijn in hun graven. Wanneer uiteindelijk de haan kraait, gespeeld op een hobo, is de dans abrupt voorbij en horen we de grafstenen weer dichtvallen. De dood blijft als laatste achter, zittend op een grafzerk, en speelt op zijn viool een afscheidsmelodie. De DodendansHeen en weer, de Dood is in bewegingRaakt een graf met zijn hiel,De Dood speelt te middernacht een dansdeuntje,Heen en weer op zijn viool.De winterwind fluistert en somber is de nachthet gejammer betovert de lindebomen;De witte skeletten schijnen dwars door de schaduw heenDe luchtstroom danst onder hun grote lijkwaden,Heen en weer, iedereen is in de weer,Je hoort het kloppen van de botten van de dansers,een wulps stel zit op het mosalsof ze genieten van voorbije genoegens.Heen en weer, de dood gaat voortKrassend op zijn schelle instrument.Een gordijn schuift opzij: de danseres is naakt!Haar danspartner omhelst haar liefdevol.De dame is, zegt men, markiezin of barones.En de groene minnaar een arme wagenmaker -Jakkes! Zie hoe zij zich overgeeftAlsof de lomperd een baron was!