38. Easy piano tutorial ❤️ Սովորի՜ր ինձ հետ։ Learn with me! Leer met mij! учись вместе со мной!

Charles Aznavour (/ˌæznəˈvʊər/ AZ-nə-VOOR; French: [ʃaʁl aznavuʁ]; Armenian: Շահնուր Վաղինակ Ազնավուրյան; born Shahnur Vaghinak Aznavourian;[a] 22 May 1924 – 1 October 2018) was a French singer and songwriter of Armenian descent. Aznavour was known for his distinctive vibrato tenor voice:[3] clear and ringing in its upper reaches, with gravelly and profound low notes. In a career as a singer and songwriter, spanning over 70 years, he recorded more than 1,200 songs interpreted in 9 languages – namely French, English, Italian, Spanish, German, Armenian,[b] Neapolitan,[c] Russian,[d] and, later in his career, Kabyle.[e][4] Moreover, he wrote or co-wrote more than 1,000 songs for himself and others. Aznavour is regarded as one of the greatest songwriters in history and an icon of 20th-century pop culture.[5]

National Hero of Armenia

Charles Aznavour

Շառլ Ազնավուր




Shahnur Vaghinak Aznavourian



#pianolessonsonline #youtubeshorts #musiclesson #love #romanticmusic #song #aznavour #charles #musicteacher #շառլազնավուր #լաբոհեմ #шарлазнавур #armenia #paris #france

One of the most memorable songs of Baron Charles Aznafour
All rights are reserved to their original owners.

Here are the Lyrics:

Je vous parle d'un temps,
Que les moins de vingt ans,
Ne peuvent pas connaître,
Montmartre en ce temps là,
Accrochait ses lilas,
Jusque sous nos fenêtres,
Et si l'humble garni,
Qui nous servait de lit,
Ne payait pas de mine,
C'est là qu'on s'est connu,
Moi qui criait famine et toi,
Qui posait nue,

La Bohème, la Bohème,
Ca voulait dire, on est heureux,
La Bohème, la Bohème,
Nous ne mangions,
Qu'un jour sur deux.

Dans les cafés voisins,
Nous étions quelques uns,
Qui attendions la gloire,
Et bien que miséreux,
Avec le ventre creux,
Nous ne cessions d'y croire,
Et quand quelques bistrots,
Contre un bon repas chaud,
Nous prenaient une toile,
Nous récitions des vers,
Grouppés autour du poêle,
En oubliant l'hiver.

I'm telling you about a time,
That those under twenty,
Can't know,
Montmartre at that time,
Hanged its lilacs,
Right under our windows,
And if the humble furnished room,
Which served as our bed,
Didn't look like much,
That's where we met,

Ես պատմում եմ ձեզ մի ժամանակի մասին,
Որ քսան տարեկանից փոքրերը,
Չեն կարող իմանալ,
Մոնմարտրն այդ ժամանակ,
Կախում էր իր յասամանները,
Հենց մեր պատուհանների տակ,
Եվ եթե համեստ կահավորված սենյակը,
Որը ծառայում էր որպես մեր մահճակալ,
Շատ նման չէր,
Այնտեղ մենք հանդիպեցինք,